Bierentuin en Muziek

1/ OP PAD MET VERZORGERS VAN DE BIERENTUIN

Na de Corona-editie met vaste zitplaatsen in 2021, werd in 2022 als thema gevoerd ‘Biertje op, laat je rijden!’. Voor 2023 is gekozen voor het opzetten van een ‘Bierentuin’. De onvolprezen bedenker van onze logo’s, Ramon de Nennie, liet zich door het idee van de Bierentuin inspireren om een paradijsje te schetsen, waarbij men ‘Door de bomen het bier kan zien’. Een visioen van een wisselwerking tussen mens en natuur, dat ons op 19 en 20 mei met lage stikstofwaarden tot grote hoogten moet kunnen brengen!

Bij een Bierentuin lijkt het accent meer te liggen op de bieren dan op de bomen, maar daar kunnen we onder het genot van een biertje nog wel eens verder over bomen… Internationale bierdrinkers herkennen in het idee ongetwijfeld de Britse ‘Beergarden’ of de Duitse ‘Biergarten’ : de makkelijke plek om op eenvoudige bankjes in de buitenlucht gezellig wat te keuvelen en samen een glas te drinken, waar nodig met een parasol tegen al te felle zon of enige regenval. Het lijkt ons een prima formule voor het kleine abdijplein, naast de kloostergangen die terugkeren als festivalruimte.

Echte biervrienden proberen hun bieren natuurlijk altijd goed te verzorgen. Op 20 en 21 april maakten enkele oppassers op eigen kosten een korte edoch intense studiereis, om enkele bieren in hun oorspronkelijke omgeving te spotten.

Er werden ook al specimen verzameld en voor vervoer gereed gemaakt, in de hoop dat deze zich snel thuis zullen voelen in onze festivalomgeving. Over de korte reis met ontdekking van zo’n 400 liter ‘beestachtig lekker’ gerstenat, zullen de komende tijd hier nog blogjes volgen.

Geheel volgens de trends ging onze aandacht uit naar het biergamma van onze oosterburen, bij wie nog traditioneel en zonder poespas gebrouwen wordt. Wat te denken van een kölsch, die na slechts één uur koken en twee dagen bovenvergisting - een supersnel proces - een maand rijpt op een temperatuur van bijna tegen het vriespunt ? Dit lichte maar bijzondere bier van Bischoffs te Hürth – meegenomen in syphons van 1 liter - zal in de Bierentuin verschijnen onder de werknaam ‘Boerenzwaluw’. Hoor je ‘m al zingen…?!

Gedeeld door mogelijk circa 1600 bierliefhebbers levert 400 liter een bescheiden habitat op van zo’n twee proefglazen per bezoeker. De 15 aanwezige brouwerijen in de kloostergangen bieden echter het overig territorium voor alle bier(natuur)liefhebbers !

2/ DE REIS VAN BISCHOFF’S NAAR CRAMER’S

Bischoff’s is gebouwd op een landelijke heuvelflank, met zicht op de stad Keulen. De Romeinen vonden dit al een strategische plaats en na hen volgden andere bewoners, waaronder Kartuiser monniken. Deze leefden in groter isolement en meer in stilte dan de Norbertijner monniken die onze abdij in dezelfde tijd bewoonden. In de jaren ’60 werd de huidige boerderij/brouwerij gebouwd. Het is een prachtig landelijk complex, genaamd het Weilerhof, met stallen, schuren, de brouwerij en een naastgelegen kasteel waar familie van de brouwer woont.

Bischoff’s noemt haar pure bier, rechtsreeks uit de lagertank getapt, het Karthäuserbier. Dit ongefilterde bier (‘naturtrüb’, zoals de Duitsers zeggen) was enkele jaren terug al op het festival verkrijgbaar. Dit jaar is gekozen voor de andere versie, de gefilterde, die zich iets makkelijker laat uitschenken. Bij deze brouwerij betalen we voor de bijzondere flessen méér statiegeld dan het bier zelf kost. Even wennen, maar in elk geval een goede reden om nog eens terug te keren.

Voor de poort van het Weilerhof klonken wij met een frisch glasch boerenkölsch, waar de kat niet aan kon komen, en gingen dan op pad naar de volgende brouwerij !

Een aantal verzorgers van de Bierentuin: vlnr. Renny Minnaert, Nienke Tjepkema, Thomas Pillen, Willem Van Voorst Vader, Anneke Meijering en Gré Minnaert

Iets ten zuiden van het Rheinland waar Keulen ligt, begint de Eifel. Vroeger haalden we hier de Fluiter, een Duitse tripel gemaakt voor het enige trappistenklooster in Duitsland, Mariawald. Dit klooster is in 2018 door het Vaticaan opgeheven om uiteenlopende redenen, maar de mooie plek wordt nog gebruikt en is nog altijd vermaard om zijn erwtensoep, een belangrijke inkomstenbron voor de monniken. Ook verkrijgbaar in blik!

Omdat de Fluiter verleden tijd is, hadden we onze blik gericht op Privatbrauerei Cramer, een meer dan 200 jaar oude brouwerij in het dorp Nideggen, ook in de Eifel. Tot onze verrassing een prachtig oud gebouw aan een omsloten brouwerf, aan een straat met monumentale boerenhuizen. Onze honger konden we er niet stillen, want het enige restaurant zou pas aan het eind van de middag open gaan. De kloeke brouwersvrouw die ons hielp vond het leuk dat Nederlanders bier kwamen halen en sjouwde uit de opslag met kratten Eifeler Weizen en Bio-Kellerbier. Dit kelderbier kreeg van ons direct de toepasselijke naam ‘Spinnekop’ en we hebben het daarom nog niet durven proeven…. Aan jullie dus de eer !

3/ VAN CRAMER’S NAAR ABTEI MARIENSTATT

Op een goed uurtje rijden van Cramer’s ligt een voor ons nog onbekende Cisterciënzer abdij. Het wordt een rit als door een doolhof, maar uiteindelijk staan we met behulp van Google in een klein dal met daarin een grote abdij, in gepleisterde witte steen. We maken eerst maar een wandeling naar de kapelkerk, de kloostergebouwen en de kruidentuin (met kerkhof).Indrukwekkend, er blijkt ook nog een regionaal gymnasium met 700 leerlingen te zijn ondergebracht in het klooster. In Nederland kan daar alleen de Abdij van Berne in Heeswijk aan tippen. Dan op naar het Brauhaus, waar we meteen bier inslaan om mee te nemen en pulletjes laten tappen om buiten in de tuin van te proeven. De brouwerij ligt stil op vrijdag tegen sluitingsuur, maar werkt zo te zien met een decoctie-installatie, zoals in Nederland te vinden bij Alfa in Schinnen. Decoctie is wat ingewikkelder dan infusie, maar het rendement is hoger, vooral voor ondergistend bier naar het schijnt. Wie het proces goed beheerst, kan zijn pils, helles, dunkel of bock dus iets efficiënter en daardoor goedkoper brouwen. Bij het proeven van de Helles en de Dunkel van Marienstatt blijkt dat de paters daar vast wel weten wat ze doen : lekker volmoutig bier met een droge afdronk.

Weer een prachtige abdij ontdekt al met al ! Ons festival brengt elk jaar wel weer een of meer biertjes die alleen bij het klooster zelf te krijgen zijn. Zoals Westvleteren uiteraard, en nu dit bier van Marienstatt, maar ook het nieuwe refterbier van Zundert ( de ‘4’) is in aantocht. Van Marienstatt kunnen we alleen sixpacks meenemen, dus de voorraad zal helaas niet al te ruim zijn. Maar we kunnen later altijd nog eens terug, het is géén straf om daar te zijn …

4/ RANSBACH-BAUMBACH, MONTABAUR EN BORGSTER’S ERLEBNISBRAUEREI IN LOHMAR

Via Booking komen we voor de nacht uit bij hotel Eisbach in Ransbach-Baumbach. Misschien ligt het aan ons maar nergens een Bach gezien ! (Wat overigens doet denken aan 2020 toen we naar het stadje Signy l’Abbaye in de Champagnes-Ardennes (F) reden om het abdijbier daar te kopen bij de Abbaye, waarvan we de website gezien hadden. Ter plaatse bleek er alleen een gedenksteen over van de hele abdij…). De pils van de lokale brouwerij Fohr en de prachtig in het halve literglas opgebouwde Helles van Hachenburger zorgen echter toch voor het nodige vocht, bij een heel gastvrij diner.

Na een prima nacht en een goed ontbijtje gaan we Drankenhallen in de buurt bezoeken. We willen nog wat verschillende bocken (maibock, doppelbock), een rauchbier, een export en een festbier vinden, plus een rot- en een schwarzbier. In Ransbach is de keus beperkt, maar in de nabijgelegen stad Montabaur met een fraai slot op de berg, zijn wat meer bierverdelers. We worden overal uiterst vriendelijk geholpen en zien vele flessen in onze bolides verdwijnen, in speciaal meegebrachte dozen en boxen (omdat we geen kratten willen, die onnodig veel plaats innemen en in Middelburg niet in te leveren zijn). Na alle gesjouw besluiten we in het oude centrum iets te gaan nuttigen. Er blijken alleen terrassen open van ijssalons. Vooral het spaghetti-ijs met caramel en noten wordt een vondst om niet snel te vergeten. Yippieej!!

De laatste brouwerij die we qua tijd en ruimte nog kunnen bezoeken is op de terugweg in Lohmar, ongeveer een uur rijden. Het is een ‘Erlebnisbrauerei’, wat wij in goed Nederlands een craft-brouwer noemen. Hun bar staat zo ongeveer tussen de brouwketels en op de tap zijn een viertal bieren te krijgen. Onder meer een Rheinisch Pale Ale, het type waarvoor wij komen. Er is een rondleiding gaande en we gaan buiten zitten, waar we een paar stoere meiden met een pick-up en honden, enkele dorpelingen en een oud mannetje als gezelschap krijgen. Het begint te regenen maar niemand laat zich kennen. Zolank ‘t van binnen natter is als buuten, bluuve me lakker zitte. Omdat we de flessen die we even later kopen niet terug komen inleveren, rekent de brouwer ons 30 cent per fles aan leeggoed, want glas is onbetaalbaar geworden sinds 2022. Als troost biedt hij ons vervolgens alle getapte biertjes van het huis aan. Opnieuw blijkt dat bij kleine brouwerijen altijd een persoonlijke noot toegevoegd wordt. Lang leve de brouwer !

5/ TERUG NAAR HUIS, MAAR ONDERWEG NOG EEN BIJZONDER ADRES

Wat zijn we tevreden na alle vondsten en nu maar zien dat onze autootjes de lange reis terug goed gaan sturen met al dat bier aan boord… De reis naar Middelburg vergt zo’n drie uur en als we ineens doorrijden komen we begin van de avond thuis.

Dat zo zijnde, is het vroeg genoeg om onderweg samen nog wat te gaan eten, als het even kan met een klein lokaal biertje ergens in België. We zijn tenslotte wel op biertrip ! Vanuit het zuiden komend is een favoriet adres altijd De Oude Pruim in Beersel, een mooi klassiek adres met lambiek van Girardin en de aanbevelenswaardige steak ajuin of eierstruif. Vroeger ‘stak’ men er zelf nog geuze. Maar nu komen we uit het oosten, dus het wordt helaas geen oude pruim. Maar dan bewijst Google ons een dienst : door op de route naar Antwerpen de kaart te vergroten, verschijnen allerlei restaurantjes, waaronder ‘Den Slappen Uier’ in Nijlen… Deze ludieke naam wekt de hoop dat weer zo’n prachtig adresje gevonden gaat worden en inderdaad, wij worden geenszins teleurgesteld. Compleet achteraf tegenover een voetbalveldje waar FC De Kampioenen een waardige uitwedstrijd zou kunnen spelen, blijkt in een boerenschuur een lokaal familierestaurant te zijn met een grote bierkaart en als specialiteit vlees van eigen kweek. Van bizons wel te verstaan ! Inderdaad zien wij in de verte een weide waar een flinke groep bizons staat. We moeten genoegen nemen met een tafel op de koer omdat verder alles ‘reeds volzet’ is, maar het vlees is heerlijk en we drinken een Vicaris Geuze Tripel, geen alledaags bier. ‘De Slappe’ (zoals men zichzelf noemt) zal voortaan wel onze oostelijke pleisterplaats worden !

Dan tot de besluit nog de rekensom : 34 x 20 halve liters, 66 x 0,33 l en 10 x 1 liter, omgerekend naar Nederlandse kratten toch bijna 40 stuks, is in totaal geen 400 – zoals aanvankelijk gedacht - maar slechts ruim 200 liter bier. Met het glaswerk erbij aan gewicht misschien 250 kilo. In omvang wel iets teveel voor één auto, maar qua gewicht voor drie auto’s makkelijk te doen. Valt dat even mee :)

MUZIEK IN DE BIERENTUIN

Geniet van muziek tijdens het drinken van een biertje!

Geen festival zonder muziek! Dit jaar zal DJ Muncky beide festivaldagen leuke plaatjes voor ons draaien in de Bierentuin.

DJ Muncky (Eelko de Munck) is geboren en getogen en nog steeds woonachtig in het prachtige Middelburg. Zijn voorliefde voor muziek is al vroeg begonnen, hij werd thuis al met muziek opgevoed. En ook werd hij al vroeg meegenomen naar festivals en concerten. Dit heeft hij heel zijn leven eigenlijk voorgezet en hij vindt het tegenwoordig nog steeds fijn om concerten en festivals te bezoeken.

Zijn carrière begon met de interesse in HipHop muziek en later ging dit meer richting de rockmuziek. Tegenwoordig vindt hij alle muziek waar je een goed gevoel van krijgt interessant; van Nederlandstalig tot Jazz. Het moet gewoon fijn in het gehoor liggen.

Vroeger was hij menigmaal te vinden achter de draaitafels van Café Rock Desert en Café de Underground. De laatste jaren draait hij regelmatig met DJ Sloopkogel tijdens de Kerstnachten in Kaffee ’t Hof (hier draaien ze voornamelijk vinyl uit eigen collectie) en ook draait hij af en toe op avonden in Poolcafé The Roadhouse.

DJ Muncky wordt regelmatig gevraagd om op feestjes te draaien en hij past zijn muziek aan op wat gevraagd wordt. Zoals op de Bingo met de Veerkampjes in Vlissingen (Dit is voornamelijk Nederlandstalige volksmuziek). Maar ook 70’s, 80’s en 90’s thema feestjes komen voorbij. Door zijn brede kennis van muziek probeert hij van ieder evenement een feestje te maken!